شهرداری در رشت، مثل بیشتر شهرهای کشور، در مرکز شهر قرار دارد و یا بهتر بگوییم که شهر طوری گسترش پیدا کرده است که شهرداری مرکزیت شهر را حفظ نماید. میدان شهرداری رشت تا میدان تاریخی و قدیمی و زیبای سبزمیدان یک خیابان کوتاه دارد که ضمن امکان تردد خودروهای عمومی و شخصی، کاربری تجاری دارد.
اکنون چند ماهست که خیابان مابین شهرداری رشت و سبزمیدان که به نام اعلم الهدی مسماست، مسدود شده تا آن را سنگ فرش نموده و عبور وسایط نقلیه از آن غیر ممکن گردد، همین انسداد موجب شده است تا اتصال بین جنوب و شمال رشت در مرکز شهر میسر نبوده و مردم به ناچار عبور از کوچه های تنگ و بعضاً یک طرفه و پر از چاله را جایگزین نمایند .
چندروز پیش که برای یک امر شغلی به یکی از هتلهای مجاور خیابان سعدی رشت رفته بودم، دیدم که بسیار فرسوده شده است ولی مالکان آن بازسازی آن را انجام نمی دهند، از مدیر هتل دلیلش را جویا شدم که دو دلیل آورد، یکی عدم پرداخت تسهیلات که دلیل قبلی بوده است و یکی هم طرح جدید شهرداری که دلیل جدید عدم بازسازی هتل است. متأسفانه براساس اظهاراتی که از ایشان و چند نفر مطلع دیگر تا کنون شنیده ام، متوجه شده ام که نه تنها خیابان اعلم الهدی قرار است برای عبور وسایط نقلیه مسدود شود بلکه تمام ورودی ها به میدان شهرداری چنین وضعیتی را انتظار می کشند.
طرح شهرداری رشت این است که تمام خیابان های منتهی به میدان شهرداری رشت، اعم از اعلم الهدی، سعدی، شریعتی و امام خمینی باید سنگ فرش شوند و عبور وسایط نقلیه نیز از آنها ممنوع گردد و این طرح بدون خیابان های جایگزین اعم از پل یا زیرگذر تنها به قفل شدن شهر رشت و هزینه های کلان و آزار و اذیت مردم منجر خواهد شد.
جالب است که ماه گذشته که به شیراز سفر کرده بودم دیدم که خیابان رویه روی حافظیه برای بازدید میهمانان اجلاس عدم تعهد سنگفرش شده است و وقتی با خودرو از روی آن رد شدم کل شاسی و اتاق خودرو در حال فروپاشی بود و همگان نیز از این طرح ناراضی بودند و تازه شیراز پر از خیابان های وسیع و راه های جایگزین است در حالی که شهر رشت علی رغم کمبود خیابان برای تردد خودرو در حال کاهش تعداد خیابان ها برای طرح های نسنجیده ای مانند سنگ فرش شدن است.
به گمانم شهرداران کلان شهرهای ایران باید در یک سفر اروپایی خیابانهای سنگ فرش زیبایی را دیده باشند و قصد تکرار چنین طرحی را داشته باشند اما به گمانم توجه نمی کنند که ابتدا باید خیابان و پل و زیرگذرهای مناسب برای تردد شهروندان فراهم نمایند و بعد به فکر تزیینات بیفتند که متأسفانه چون کارهای اصلی و زیربنایی معمولاً خیلی مشکل تر هستند، ابتدا به مسائل نمایشی روی آورده اند. گویا شهرداری های ما توان مدیریت علمی را از دست داده اند و به فکر کارهای نمایشی افتاده اند.
جالب است در حالی که مهمترین مشکلات شهری رشت، وضعیت ترافیکی و خیابانهای ناهموار و پر از چاله و ناهمواری است، شهرداری با تمرکز بر پروژه هایی که در راستای تشدید این مشکلات است گام می نهد و در سایت شهرداری علت این پروژه را اینچنین بیان می کند:
در راستای ارتقای زیباسازی سیمای بصری ، بهسازی محیط شهری ، نهادینه نمودن فرهنگ پیاده روی و سلامت جامعه ، طرح سنگ فرش نمودن یکی از قدیمی ترین خیابان های شهر رشت اعلم الهدی (حد فاصل سبزه میدان تا شهرداری) در دستور کار شهرداری رشت قرار گرفت. این طرح که یکی از آرزوهای دیرین شهروندان بوده است. با پی گیری های دکتر ثابت قدم شهردار رشت و طرح آن در نشست کارگروه ترافیکی شهرداری که با حضور جمعی از مسئولین برگزار گردید به مرحله اجرا گذاشته خواهد شد.
کافیست مخاطبان عزیز نگاهی به فیلم رویایی خیابان اعلم الهدی و نظراتی که توسط مردم ذیل آن درج شده بفرمایند تا متوجه شوند که آیا چنین پروژه ای برای شهری که خیابانها و کوچه هایش شبیه منطقه جنگی شده اند، عاقلانه و در اولویت است، آیا چنین پروژه ای باعث قفل تر شدن شهر رشت نمی شود؟! آیا جایگزینی برای این خیابانها که قرار است پیاده رو شوند تعیین شده است؟! اینها سوالاتی است که قبل از اجرای طرح باید برای آنها پاسخ و راهکار عملی تعیین می شد.
به نظر می رسد بودجه های عظیم تحقیقاتی و پژوهشی که در نهادها و سازمان های مختلفی مانند مرکز پژوهش شوراهای شهر برای پروژه ها تعریف می شوند، هیچ کارکردی جز پرکردن جیب ذی نفوذان و تصویب طرح های بی مصرف و ایجاد مزاحمت و افزایش مشکلات شهرها ندارد.
